Każdy napotkany człowiek jest naszym cudownym nauczycielem, o ile zechcemy się zatrzymać i przejrzeć w nim, jak w lustrze. Wiem, że do tego potrzeba odwagi, ale warto się zatrzymać i spojrzeć na siebie w drugim człowieku, bo wiele możemy dowiedzieć się o sobie samych. Mamy siebie jak na dłoni i tylko od nas zależy co z tym zrobimy.
Z jednej strony "człowiek - lustro" pokazuje nam naszą dosłowność i jest kopią naszych zachowań i przekonań. Jeżeli np. ktoś nie okazuje nam szacunku i lekceważy to znaczy, ze sami siebie nie szanujemy i lekceważymy, i nie koniecznie w tych samych tematach i sferach, co stojący przed nami człowiek. Jednak, jeżeli nas irytuje lub denerwuje to jest naszym cudownym odbiciem i pokazuje z czym możemy popracować i co zmienić.
Z drugiej strony "człowiek - lustro" pokazuje nam także to, czego nie akceptujemy u innych, bo przecież "inni mają się zachowywać według naszych oczekiwań". Nie wolno kłamać, oszukiwać, używać wulgaryzmów... Widzimy wówczas, jak bardzo nie pozwalamy żyć innym po swojemu, co przekłada się także na to, że sami sobie nie pozwalamy żyć tak jak chcemy. A przecież inni mają prawo żyć po swojemu. Mają prawo: kłamać, oszukiwać i kląć, bo to jest ich życie, a nie nasze. my możemy jednak nie brać w tym udziału.
Pozwólmy innym żyć po swojemu, bo tym samym zaczniemy żyć własnym życiem. Cudownego odkrywania siebie w drugim człowieku.
Maria Prosper
praktyk świadomego życia w Miłości
mariaprosperita@gmail.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz