Znaki.

Dzisiaj, chociaż nie wiem dlaczego akurat dzisiaj, widocznie miało być dzisiaj, przypomniała mi się sytuacja sprzed paru tygodni.

Któregoś dnia weszłam na forum społecznościowe, na którym owego czasu udzielałam się i wpadł mi w ręce tekst. Ktoś kogoś cytował, ale to nie było ważne. Czytałam. Temat istotny, a poruszany z lekkością i łatwością trafiający bezpośrednio do mojego serca. Miałam ochotę poznać inne teksty tego autora i spojrzałam... O'żeeeszzz ty... szczęka mi opadła, bo to mój własny tekst sprzed kilkunastu bodajże miesięcy. Zupełnie nie poznałam, bo na podstawie własnych doświadczeń udzielałam komuś odpowiedzi, a teraz ktoś mnie cytował. Trochę tych tekstów w swoim życiu przecież już napisałam :)

No tak, ostatnio pisałam o cyferkach i swoich wątpliwościach, kiedy to zaczynałam z Epoką Miłości Serca. Cyferki do mnie przemówiły. Cyferki, chociaż o nie zbytnio nie zabiegałam, bo chcę aby za każdą cyferką była osoba, która chce czytać, to co wylewa mi się z serca, a nie podbijała tylko licznik. Ważni są ludzie, a każda cyferka to człowiek z imienia i nazwiska chociaż często niemy czytelnik. Cieszę się, że JEST. DZIĘKUJE.

Jak widać, życie często daje nam znaki, że zmierzamy w dobrym kierunku. Niejeden podobny znak dostałam i można rzec, że pominęłam, bo moje wątpliwości były większe niż dowód, który wpadał mi w ręce. Tu zachwyt nad własnym tekstem. I tu się kłania poczucie własnej wartości. Kolejne podobne znaki także przeszły bez echa... Dopiero cyferki do mnie przemówiły. Aprobata z zewnątrz. Serce wiedziało i czuło już dawno, rozum nie...
Moc serca jest potężna.